Wednesday, February 18, 2009

Bahasa Melayu..Indah Sungguh


ZAIMAH dan Yusni mendapat tempat di sekolah berasrama penuh ekoran keputusan cemerlang dalam peperiksaan Penilaian Menengah Rendah yang lalu. Zaimah berasal dari Johor dan Yusni berasal dari Pahang. Pada satu petang minggu pertama mereka tinggal di asrama….

Zaimah: Ayah awak kerja apa?

Yusni: Kerja kampung aje, kebun kelapa sawit. Sambil tu buat juga sikit-sikit bele moto. Ayah awak?


Zaimah: Ayah saya cikgu kat JB. Tinggal kat bandar bosanlah. Tak adventure! Awak tentu seronokkan? Ada ladang kelapa sawit dan boleh bele macam-macam. Kalau saya macam tu, saya nak bele kuda.

Yusni: Bukan ladanglah! Kebun je. Tak seronoklah duduk kat kampung, banyak nyamuk! Nak pergi bandar pun payah.

Zaimah: Samalah tu .… Ayah awak bele moto kat dalam kebun sawit tu le yek?!


Yusni: Mana boleh bele moto dalam kebun. Siapa nak datang. Dia buat kat bawah rumah.

Zaimah: Datuk saya kat Kluang ada juga tanam kelapa sawit, seronok main kat situ. Dia pun ada bele binatang. Dia bele kambing kat kebun sawit dan bele ayam kampung kat belakang rumah. Yang seronoknya tengok ayam sabung dengan ayam serama.

Yusni: Sekali sekala duduk kampung memanglah seronok. Tapi kalau dah memang duduk di kampung, lain pulak rasanya. Ayah saya ada juga pelihara lembu kat kebun sawit, tapi abang yang jaga. Ayah sibuk bele moto.

Zaimah: Sorilah, nak tanya satu benda. Moto ni binatang apa? Spesis ayam ke? Boleh bele kat bawah rumah je.

Yusni: Apalah awak ni?! Moto pun tak tau! Bukan spesis binatanglah! Motosikal, sejenis kenderaan. Ada faham ke?

Zaimah: Laaa! Motosikal ke? Cakaplah dari tadi. Tapi motosikal tak boleh dibele, dia bukan binatang. Bukan makhluk bernyawa.

Yusni: Susah betul cakap dengan awak ni. Lain saya cakap, lain pulak awak faham. Bila moto rosak, mestilah kena bele. Ayah saya kerja bele moto rosak. Dia buka bengkel bele moto kat bawah rumah. Faham tak?!

Zaimah: Apa pasal tak cakap dari tadi? Cakaplah dia buka bengkel repair motorsikal. Eh! Dah masuk waktu makan ni, jom kita pergi dewan makan.

Yusni: Jomlah.... Tapi tunggu jap, saya nak bele tudung dulu.

Zaimah: Bele tudung? Tadi bele moto sebab motosikal rosak. Sekarang bele tudung lak? Tudung rosak juga ke?

Yusni: Kau tak pakai tudung, mana kau tau….



Bela (dituturkan sebagai bele ) - memelihara

- (dialek Pahang) membaiki sesuatu, seperti jentera yang rosak dan juga mengemaskan kedudukan tudung yang dipakai.

No comments:

Post a Comment